انتخاب دستگاه تصفیه هوا مناسب با اندازه اتاق
اولین قدم برای فیلتر کردن دستگاه های تصفیه هوا (بدون استفاده از جناس) این است که بفهمید فضای شما برای تمیز کردن دستگاه شما چقدر است. دستگاه های رومیزی کوچک در فضاهای بزرگ زندگی م effectiveثر نیستند ، در حالی که دستگاه های تصفیه هوا بزرگتر و سنگین ممکن است در اتاق خواب کودک شما بیش از حد مجاز باشد.
یکی از راه های یافتن بهترین تناسب ، بررسی "تغییرات هوا در ساعت" است. این معیار ممکن است در مشخصات تصفیه کننده هوا شما باشد. این می تواند به شما کمک کند تا در عمل از فیلتراسیون مطلع شوید ، زیرا یک دستگاه تصفیه هوا کوچکتر می تواند هوا را در یک اتاق 350 فوت مربع در یک ساعت هشت بار وارونه کند اما فقط چهار تغییر هوا در ساعت را در یک اتاق 700 فوت مربعی مدیریت کند .
همچنین می توانید نرخ تحویل هوای پاک (CADR) را مقایسه کنید که در زیر به آنها می پردازیم.
اگر مطمئن نیستید که چقدر فضای لازم برای تمیز کردن دارید ، احتمالاً بهتر است یک دستگاه تصفیه هوا بزرگتر از آنچه تصور می کنید به آن نیاز دارید تهیه کنید ، به شرط آنکه در بودجه شما باشد.
برخی از دستگاه های تصفیه هوا در فیلتر کردن انواع خاصی از آلاینده ها بهتر از دیگران هستند. به عنوان مثال ، اگر نگرانی اصلی شما دود سیگار است ، ممکن است به دستگاه دیگری متفاوت از شخصی که با حیوانات خانگی حیوانات وحش زندگی می کند ، نیاز داشته باشید.
درجه CADR تصفیه کننده هوا به چه معناست
اکثر دستگاه های تصفیه هوا دارای برچسب نرخ هوای پاک (CADR) هستند ، معیاری که توسط اتحادیه تولیدکنندگان لوازم خانگی (AHAM) تهیه شده و به مصرف کنندگان کمک می کند تا درک کنند که یک دستگاه چقدر در فیلتر کردن ذرات مختلف در اندازه اتاق خاص موثر است.
منبع:WWW.TAVANINO.COM
پالس اکسی متری یک آزمایش غیرتهاجمی و بدون درد است که میزان اشباع اکسیژن یا میزان اکسیژن خون شما را اندازه گیری می کند. این می تواند به سرعت تغییرات جزئی را در نحوه انتقال اکسیژن به اندام های دورترین قلب از جمله پاها و بازوها تشخیص دهد.
پالس اکسیمتر یک دستگاه کوچک شبیه گیره است که به قسمتی از بدن مانند انگشتان پا یا لاله گوش متصل می شود. بیشتر اوقات روی انگشت گذاشته می شود و اغلب در شرایط مراقبت های ویژه مانند اورژانس یا بیمارستان استفاده می شود. برخی از پزشکان ، مانند متخصصان ریه ، ممکن است از آن در مطب استفاده کنند.
هدف از پالس اکسی متری ، بررسی میزان پمپاژ اکسیژن قلب به بدن است.
ممکن است برای نظارت بر سلامت افراد مبتلا به هر نوع بیماری که می تواند بر سطح اکسیژن خون تأثیر بگذارد ، به ویژه در حالی که در بیمارستان هستند استفاده شود. این شرایط عبارتند از:
بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD)
آسم
پنومونی
سرطان ریه
کم خونی
حمله قلبی یا نارسایی قلبی
نقایص مادرزادی قلب
چندین مورد متداول استفاده متداول برای پالس اکسی متری وجود دارد ، از جمله:
برای ارزیابی عملکرد داروی جدید ریه
برای ارزیابی اینکه آیا کسی برای تنفس به کمک نیاز دارد یا خیر
برای ارزیابی میزان مفید بودن دستگاه تنفس مصنوعی
برای نظارت بر سطح اکسیژن در حین یا بعد از جراحی که نیاز به آرام بخشی دارد
برای تعیین میزان موثر بودن اکسیژن درمانی مکمل ، به ویژه در مواردی که درمان جدید است
ارزیابی توانایی فرد برای تحمل افزایش فعالیت بدنی
برای ارزیابی اینکه آیا کسی هنگام خواب تنفس لحظه ای خود را متوقف می کند - مانند موارد وقفه تنفسی هنگام خواب - در هنگام مطالعه
چگونه کار می کند
در حین قرائت پالس اکسی متری ، یک وسیله کوچک گیره مانند روی انگشت ، لاله گوش یا انگشت پا قرار می گیرد. پرتوهای کوچک نور از طریق خون در انگشت عبور می کنند و میزان اکسیژن را اندازه گیری می کنند. این کار را با اندازه گیری تغییرات جذب نور در خون اکسیژن دار یا اکسیژن دار انجام می دهد. این یک فرایند بدون درد است.
بنابراین پالس اکسی متر می تواند میزان اشباع اکسیژن شما را به همراه ضربان قلب شما به شما بگوید.
مراحل رویه
پالس اکسی متری ممکن است در دو بخش بستری و سرپایی مورد استفاده قرار گیرد. در برخی موارد ، پزشک ممکن است توصیه کند که برای مصارف خانگی پالس اکسیمتر داشته باشید.
فرایند اکسی متری پالس به شرح زیر است:
بیشتر اوقات ، دستگاهی شبیه به گیره روی انگشت ، لاله گوش یا پنجه پا قرار می گیرد. شما ممکن است مقدار کمی فشار را احساس کنید ، اما هیچ درد یا نیشینی وجود ندارد. در برخی موارد ، ممکن است یک کاوشگر کوچک با چسب چسبنده روی انگشت یا پیشانی شما قرار گیرد. ممکن است از شما خواسته شود که لاک ناخن خود را در صورت اتصال به انگشت بردارید.
شما پروب را تا زمانی که لازم است روشن نگه می دارید تا نبض و اشباع اکسیژن خود را کنترل کنید. هنگام نظارت بر توانایی های فعالیت بدنی ، این در طول تمرین و در دوره بهبودی خواهد بود. در حین عمل جراحی ، کاوشگر از قبل متصل می شود و هنگامی که بیدار هستید و دیگر تحت نظارت نیستید ، برداشته می شود. گاهی اوقات ، فقط برای خواندن سریع یک مورد استفاده می شود.
پس از اتمام آزمایش ، گیره یا پروب برداشته می شود.
قرائت پالس اکسی متری
پالس اکسیمتری معمولاً یک آزمایش نسبتاً دقیق است. این امر به ویژه هنگام استفاده از تجهیزات با کیفیت بالا که در اکثر مطب های پزشکی یا بیمارستان ها یافت می شود صادق است. این به طور مداوم نتایج را با تفاوت 2 درصدی از آنچه که واقعاً است ارائه می دهد. برای مثال ، اگر میزان مطالعه شما 82 درصد بود ، میزان اشباع اکسیژن واقعی شما ممکن است بین 80 تا 84 درصد باشد. با این حال ، کیفیت شکل موج و ارزیابی فرد باید در نظر گرفته شود. عواملی مانند حرکت ، دما یا لاک ناخن می توانند بر دقت تأثیر بگذارند.
به طور معمول ، بیش از 89 درصد خون شما باید حامل اکسیژن باشد. این میزان اشباع اکسیژن مورد نیاز برای سالم نگه داشتن سلول ها و بدن شما است. در حالی که تصور نمی شود که اشباع اکسیژن زیر این موقت باعث آسیب شود ، موارد تکراری یا ثابت کاهش سطح اشباع اکسیژن ممکن است مضر باشد.
سطح اشباع اکسیژن 95 درصد برای اکثر افراد سالم طبیعی تلقی می شود. سطح 92 درصد نشان دهنده هیپوکسمی بالقوه یا کمبود اکسیژن به بافت های بدن است.
مطلب مرتبط:
عواملی که باعث کاهش اکسیژن خون میشوند و راه کنترل و درمان
پس از پایان آزمایش ، ارائه دهنده مراقبت شما بلافاصله قرائت ها را در اختیار شما قرار می دهد. این به آنها کمک می کند تا تشخیص دهند که آیا آزمایش یا درمان دیگری ضروری است. اگر در حال ارزیابی میزان موفقیت درمان مکمل اکسیژن خود هستید ، به عنوان مثال ، قرائتی که هنوز در قسمت پایین قرار دارد ممکن است نشان دهنده نیاز به اکسیژن بیشتر باشد.
ارائه دهنده خدمات درمانی شما می تواند مراحل بعدی را به شما بگوید. اگر از پالس اکسی متری در خانه استفاده می کنید ، آنها به شما اطلاع می دهند که هر چند وقت یکبار قرائت خود را انجام دهید و اگر از سطوح خاصی بالاتر یا پایین تر رفت ، چه کاری انجام دهید.
درباره این سایت